Laatste voorbereidingen
Door: Annemarie
Blijf op de hoogte en volg Mercynurse
15 December 2012 | Nederland, Leiderdorp
Beste lezer,
Daar gaat ie dan, mijn eerste blog. Best een beetje lastig om voor jullie allemaal te schrijven... Maar op veler verzoek ga ik m'n best doen!
Het gaat nu echt opschieten! Nog maar een paar weken; op 5 januari vertrekt het vliegtuig vanaf Brussel naar Conakry, de hoofdstad van Guinee.
Begin januari zal ik voor twee maanden in Guinee aan boord gaan van de Africa Mercy, het hospitaalschip van de organisatie 'Mercy Ships', om daar als verpleegkundige te werken. Deze internationale christelijke hulpverlenings- en ontwikkelingsorganisatie biedt medische hulp aan de allerarmsten (‘the forgotten poor’). Het gebruik van een schip ligt voor de hand, omdat ongeveer 80% van de wereldbevolking op een afstand van niet meer dan 150 kilometer van een havenstad woont. In veel ontwikkelingslanden is de infrastructuur slecht en wonen in en rondom de grote steden de meeste mensen.
In 2007 is het nieuwe schip in gebruik genomen. Aan boord zijn 6 operatiekamers, 4 tandartsenkamers, een 3-beds intensive care voor mensen die extra hartbewaking of ademhalingsondersteuning behoeven, en ziekenzalen met in totaal met 80 bedden. Het hospitaal beschikt over röntgenapparatuur inclusief CT scan, en laboratorium diensten. Er is verblijfsaccommodatie voor ruim 450 bemanningsleden.
In de praktijk melden zich veel volwassenen en kinderen met oogproblemen, orthopedische kwalen zoals ernstige vergroeiingen of nooit herstelde breuken die vaak invaliderend zijn, fistel- en incontinentieproblematiek bij jonge vrouwen na dramatisch verlopen bevallingen, kinderen en volwassenen met gespleten lippen en verhemeltes en mensen met (soms enorme) aangezichtstumoren.
Dergelijke problematiek betekent voor de patiënt vaak dat hij/zij uitgesloten wordt van de gemeenschap, niet kan werken en dus niet in het eigen levensonderhoud kan voorzien. Voor kinderen betekent hun handicap dat zij bijvoorbeeld niet naar school kunnen en dus kansarm blijven. In de laatst genoemde situaties wordt de mogelijkheid om te eten en drinken en daardoor (op) te groeien en zelfs overleven bedreigd.
De nodige behandelingen en zorg zijn er niet, of zijn onbetaalbaar.
Mercyships screent de mensen op ernst en behandelbaarheid van de aandoening, en biedt deze mensen, met een gratis operatie, genezing en hoop. Na een herstelperiode begint er voor veel mensen een nieuw leven met nieuwe hoop en kansen. De uitvoering van de behandeling en verzorging gebeurt door gekwalificeerd, gespecialiseerd en ervaren medisch personeel zoals chirurgen, verpleegkundigen, artsen en tandartsen.
Het schip ligt ongeveer tien maanden in één land en gaat dan weer verder. Er wordt echter ook duurzame hulp geboden aan de lokale bevolking in de vorm van nazorg, training en scholing in onder andere palliatieve zorg, en klinieken en landbouwprojecten worden ondersteund. Tegelijk worden plaatselijke artsen en chirurgen opgeleid om in de toekomst de operaties en behandelingen zelf uit te kunnen voeren.
Na een sollicitatieprocedure ben ik voor twee maanden als verpleegkundige aangenomen. Dit is ook voor mij de maximale termijn, om verlof op te nemen bij mijn huidige werk.
Op 5 januari hoop ik vanaf Brussel rechtstreeks naar Conakry, de hoofdstad van Guinee te vliegen, en op 4 maart weer terug te keren.
Ik zal zowel op de ziekenzaal als op de 3-beds intensive care ingezet gaan worden.
Momenteel ben ik bezig om mijn Engels (de voer- en werktaal op het schip) nog wat bij te spijkeren, met name het medisch Engels. Mijn vaccinaties heb ik inmiddels allemaal gekregen.
Deze week kreeg ik bovendien een lijvig document gemaild, met daarin alle protocollen en regels op het schip en de verpleegafdeling/IC aan boord, waar ik 'familiar' mee moet zien te raken... Nu was ik al niet bang dat ik me zou gaan vervelen deze laatste weken ;-)
De tijd gaat snel. Ik heb er zin in. De sfeer onder de internationale bemanning schijnt erg goed te zijn, en de patiënten bijzonder dankbaar en blij. Dat uit zich dan ook op Afrikaanse wijze ;-)
Toch zal het ook heftig zijn. Ik ga er open en met vertrouwen in, en ben benieuwd wat deze ervaring met me zal doen.
Het is erg leuk om te merken hoe enthousiast mensen om mij heen zijn. Gisteren nog werd ik verrast met een surpriseafscheid van een aantal oud-collega's (de zgn Paasclub). Komende week staat een 'afscheidsetentje' met collega's van de IC gepland. Ze zijn bang dat ik niet meer terug kom, "of dan op z'n minst met een neger aan mijn zijde :-)"
De e-reader die ik van hen kreeg is een prachtig en praktisch kado!
Kortom, deze weken staan in het teken van laatste voorbereidingen en een klein beetje afscheid nemen.
Wellicht eerder, maar zeker zodra ik een beetje gesetteld ben op de Africa Mercy, zal ik verslag uitbrengen.
Voor nu een lieve groet voor jullie allemaal.
Annemarie
Daar gaat ie dan, mijn eerste blog. Best een beetje lastig om voor jullie allemaal te schrijven... Maar op veler verzoek ga ik m'n best doen!
Het gaat nu echt opschieten! Nog maar een paar weken; op 5 januari vertrekt het vliegtuig vanaf Brussel naar Conakry, de hoofdstad van Guinee.
Begin januari zal ik voor twee maanden in Guinee aan boord gaan van de Africa Mercy, het hospitaalschip van de organisatie 'Mercy Ships', om daar als verpleegkundige te werken. Deze internationale christelijke hulpverlenings- en ontwikkelingsorganisatie biedt medische hulp aan de allerarmsten (‘the forgotten poor’). Het gebruik van een schip ligt voor de hand, omdat ongeveer 80% van de wereldbevolking op een afstand van niet meer dan 150 kilometer van een havenstad woont. In veel ontwikkelingslanden is de infrastructuur slecht en wonen in en rondom de grote steden de meeste mensen.
In 2007 is het nieuwe schip in gebruik genomen. Aan boord zijn 6 operatiekamers, 4 tandartsenkamers, een 3-beds intensive care voor mensen die extra hartbewaking of ademhalingsondersteuning behoeven, en ziekenzalen met in totaal met 80 bedden. Het hospitaal beschikt over röntgenapparatuur inclusief CT scan, en laboratorium diensten. Er is verblijfsaccommodatie voor ruim 450 bemanningsleden.
In de praktijk melden zich veel volwassenen en kinderen met oogproblemen, orthopedische kwalen zoals ernstige vergroeiingen of nooit herstelde breuken die vaak invaliderend zijn, fistel- en incontinentieproblematiek bij jonge vrouwen na dramatisch verlopen bevallingen, kinderen en volwassenen met gespleten lippen en verhemeltes en mensen met (soms enorme) aangezichtstumoren.
Dergelijke problematiek betekent voor de patiënt vaak dat hij/zij uitgesloten wordt van de gemeenschap, niet kan werken en dus niet in het eigen levensonderhoud kan voorzien. Voor kinderen betekent hun handicap dat zij bijvoorbeeld niet naar school kunnen en dus kansarm blijven. In de laatst genoemde situaties wordt de mogelijkheid om te eten en drinken en daardoor (op) te groeien en zelfs overleven bedreigd.
De nodige behandelingen en zorg zijn er niet, of zijn onbetaalbaar.
Mercyships screent de mensen op ernst en behandelbaarheid van de aandoening, en biedt deze mensen, met een gratis operatie, genezing en hoop. Na een herstelperiode begint er voor veel mensen een nieuw leven met nieuwe hoop en kansen. De uitvoering van de behandeling en verzorging gebeurt door gekwalificeerd, gespecialiseerd en ervaren medisch personeel zoals chirurgen, verpleegkundigen, artsen en tandartsen.
Het schip ligt ongeveer tien maanden in één land en gaat dan weer verder. Er wordt echter ook duurzame hulp geboden aan de lokale bevolking in de vorm van nazorg, training en scholing in onder andere palliatieve zorg, en klinieken en landbouwprojecten worden ondersteund. Tegelijk worden plaatselijke artsen en chirurgen opgeleid om in de toekomst de operaties en behandelingen zelf uit te kunnen voeren.
Na een sollicitatieprocedure ben ik voor twee maanden als verpleegkundige aangenomen. Dit is ook voor mij de maximale termijn, om verlof op te nemen bij mijn huidige werk.
Op 5 januari hoop ik vanaf Brussel rechtstreeks naar Conakry, de hoofdstad van Guinee te vliegen, en op 4 maart weer terug te keren.
Ik zal zowel op de ziekenzaal als op de 3-beds intensive care ingezet gaan worden.
Momenteel ben ik bezig om mijn Engels (de voer- en werktaal op het schip) nog wat bij te spijkeren, met name het medisch Engels. Mijn vaccinaties heb ik inmiddels allemaal gekregen.
Deze week kreeg ik bovendien een lijvig document gemaild, met daarin alle protocollen en regels op het schip en de verpleegafdeling/IC aan boord, waar ik 'familiar' mee moet zien te raken... Nu was ik al niet bang dat ik me zou gaan vervelen deze laatste weken ;-)
De tijd gaat snel. Ik heb er zin in. De sfeer onder de internationale bemanning schijnt erg goed te zijn, en de patiënten bijzonder dankbaar en blij. Dat uit zich dan ook op Afrikaanse wijze ;-)
Toch zal het ook heftig zijn. Ik ga er open en met vertrouwen in, en ben benieuwd wat deze ervaring met me zal doen.
Het is erg leuk om te merken hoe enthousiast mensen om mij heen zijn. Gisteren nog werd ik verrast met een surpriseafscheid van een aantal oud-collega's (de zgn Paasclub). Komende week staat een 'afscheidsetentje' met collega's van de IC gepland. Ze zijn bang dat ik niet meer terug kom, "of dan op z'n minst met een neger aan mijn zijde :-)"
De e-reader die ik van hen kreeg is een prachtig en praktisch kado!
Kortom, deze weken staan in het teken van laatste voorbereidingen en een klein beetje afscheid nemen.
Wellicht eerder, maar zeker zodra ik een beetje gesetteld ben op de Africa Mercy, zal ik verslag uitbrengen.
Voor nu een lieve groet voor jullie allemaal.
Annemarie
-
16 December 2012 - 18:37
Lenie:
Hoi Annemarie,
Je vindt het een klus om een verslag bij te houden, maar je kunt het. Wat schrijf je boeiend en goed over het komende "avontuur".
Sterkte met de laatste voorbereidingen.
Liefs,
Lenie -
16 December 2012 - 19:39
Bas & Lydeke:
Lieve Annemarie,
Erg leuk om zo met je mee te leven! Een mooi eerste stuk. We kijken uit naar kerstavond en wensen je veel succes met de laatste voorbereidingen.
Groetjes van ons tweeën! -
17 December 2012 - 10:26
Trudy & Miriam:
Lieve Annemarie,
'Het werkt' je eerste verslag met veel plezier en interesse gelezen, ook jou verhaal voor mijn afscheid... Dank, het gaat hier goed en ik wens jouw Gods Zegen op je werk op het schip en ook ik ben benieuwd wat dit allemaal met je gaat doen en hoe je je 'netwerk' gaat uitbreiden... ;-)
Liefs, Trudy -
17 December 2012 - 10:37
Betty:
Lieve Annemarie!
Dat ziet er mooi uit, je eerste blog!!
Ik ben zo blij voor je dat God je deze kans geeft en ben met jou heel benieuwd wat het je zal brengen....
Maar het allerbelangrijkste is dat je Zijn Liefde mag brengen naar de mensen in Guinee!
Tot gauw, veel liefs, Betty -
20 December 2012 - 22:14
Pa, Ma En Sander Rijkaart:
Hey Annemarie,
Wij zijn nu voor t eerst op je blog, en hebben hem al helemaal gelezen.
Een mooi en vooral duidelijk verhaal vinden we, en ook is het voor ons zo makkelijk te zien wat je allemaal beleefd straks.
Pa en ma zijn ook aan het proberen om op jouw blog in te loggen... Lukt al aardig...
We spreken je zaterdag wel weer, veel succes verder met alle voorbereidingen.
Doeg, Liefs Pa en Ma Sander en Christine -
27 December 2012 - 19:51
Oom Gerrit En Tante Hennie:
Hallo Annemarie, wat leuk om een blog te hebben, nu kunnen we met je meeleven.
we gaan je zeker volgen, hoor. we wensen je een goede reis en een fijne tijd, maar
bovenal Gods zegen en hopen dat jij ook tot zegen mag zijn.
liefs van Oom Gerrit en Tante Hennie. -
28 December 2012 - 11:31
Lydia:
Hoi Annemarie,
Ik heb je weblog gevonden hoor! Wat mooi heb je alles beschreven en wat leuk dat de paasclub nog steeds bestaat.
Bedankt voor je mooie verhaal en wat fijn dat ik op deze manier met je kan meeleven.
Goede reis en tot je volgende blog, Groetjes Lydia. -
28 December 2012 - 21:30
Marieke:
Ha Annemarie,
En jij zegt dat je het lastig vind om over dit werk te schrijven!
Maar het is nu al boeiend om te lezen dus laat staan wat nog gaat komen!!
Ik wens je heel veel succes, sterkte en een hele mooie tijd toe.
Liefs Marieke -
04 Januari 2013 - 11:27
Marga:
Yes, blog gevonden!
Je begint met de opmerking dat je het best lastig vindt om een blog te schrijven, maar dat is niet te merken. Diepe buiging! Ik blijf je volgen. Veel plezier en een goede reis morgen.
-
04 Januari 2013 - 12:10
Janny:
Je hebt boeiend geschreven: we zien het voor ons! Heel veel sterkte met alles wat op je pad zal komen, maar ook veel plezier in de ontmoetingen, genieten van het land, de warmte en de natuur. Goede reis morgen! Bedankt voor alles wat je met ons wilt delen. -
04 Januari 2013 - 22:01
Tante Matthy:
Lieve Annemarie
Op de valreep wil ik je een goede en bovenal een gezegende reis toewensen.
Liefs van tante Matthy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
