35 graden, drummen en een kleurtje...
Door: Annemarie
Blijf op de hoogte en volg Mercynurse
17 Januari 2013 | Guinea, Conakry
Nog weer even een berichtje vanuit het warme Afrika naar het besneeuwde Nederland, en naar een wellicht nog stralend winterse Spanje. Mij bereiken berichten over sneeuwpoppen en recordfiles, maar ik kan het me eerlijk gezegd niet voorstellen. Of misschien is het eigenlijk hier in Guinee wel onwerkelijk: januari beleven in een elke dag warmer wordende zon en met temperaturen van zo'n 35 graden. De lucht wordt hier met de dag helderder, en dat is vroeger dan anders heb ik me laten vertellen. Meestal is het hier de eerste maanden van het jaar wat heiig en nog niet heel heet, maar dat lijkt nu al te veranderen. Dat betekent echter ook dat het regenseizoen eerder dan anders begint. Het is voor onze patienten te hopen dat de regen niet voor juli met bakken uit de hemel komt. De wegen zullen dan snel onbegaanbaar worden, en de mensen zullen niet meer in staat zijn het schip te bereiken. De planning is in principe wel gebaseerd op de seizoenen hier, maar met de natuur weet je het maar nooit.
Vooralsnog is het op het schip prima uit te houden; binnen met de
airco, mits die het doet maar dat is meestal het geval. Als je naar
buiten wilt kun je naar dek zeven of acht waar een lekker zeebriesje voelbaar is. Het zwembad op dek acht is dan ook een heerlijke plek: je hebt er zon en schaduw en een verkoelend windje. Jullie zouden bijna jaloers worden, maar net zomin als geuren kan ik op papier ook geen geluiden met jullie delen. Het schip is namelijk altijd bedrijvig. De machinekamer is altijd in werking (lees: maakt lawaai), en er worden regelmatig containers aan en van boord gehesen. In die containers zit van alles; alle materialen die voor het ziekenhuis en voor het scheepsleven van zo'n ruim 350 mensen nodig zijn, en natuurlijk de ingredienten voor de maaltijden. Dat wordt deels gedoneerd vanuit Nederland en vanuit Texas en deels hier lokaal ingekocht.
Drie keer per dag is er een buffetmaaltijd. Alleen is het oppassen voor
de gevreesde Mercy Hips omdat je als je wilt drie keer per dag warm
kunt eten.. Tot nu toe heb ik als echte warm-eten-liefhebber de
verleiding kunnen weerstaan, maar we hebben nog even te gaan.. Maar hoe goed het eten hier ook is (de kok schijnt creatief te moeten koken met dat wat er aangeleverd wordt aan etenswaren), toch heb ik laatst over pannenkoeken gedroomd.. Nee, niet de pancakes, gewoon de echte
Hollandse pannenkoeken!
Toch zal het met die Mercy Hips wel meevallen hoop ik. Ik realiseerde
me vandaag hoeveel trappen ik op- en af loop per dag. Het leven speelt
zich hier af op dek drie tot en met acht, dus kun je nagaan. Er is wel
een lift, maar deze is van een wat oudere datum denk ik. Niet alleen de
patienten die we elke middag mee naar buiten op dek zeven nemen vinden het een eng ding, ik loop zelf ook liever de trap of een stukje om.
Over omlopen gesproken, gisteren weer de weg kwijt geraakt. Op de
terugweg van de plaatselijke markt waren we compleet onze orientatie
kwijt. Een beetje dom, hoor ik jullie denken, maar ik neem mezelf dat
niet erg kwalijk, aangezien het hier ontzettend druk, vol, stoffig en
lawaaierig is op straat. Een kaart meenemen is ook niet echt zinvol; er
zijn hier nergens straatnaambordjes te bespeuren. Een Hollandse mond
met wat Franse woordjes bracht uitkomst. De 'port' wist men ons wel te
wijzen gelukkig. 'Port' betekent in deze context natuurlijk haven. De
lekkere variant van 'port' zul je hier op het schip niet aantreffen.
Roken en drinken is namelijk niet toegestaan. Wat wel is 'toegestaan'
is het bedekken van mijn knieen en schouders, uit respect voor elkaar
en de cultuur hier. In beide regels kan ik me helemaal vinden (voor
deze twee maanden dan ;-) ).
Hier in de wandelgangen word ik vooral begroet met 'Hi, how are you?'
en mijn antwoord is dan altijd keurig; 'I'm fine, thank you'. Meestal
vraag ik ook nog 'And you?'. Maar soms loop je voordat je dat uit je
mond hebt de volgende alweer tegen het lijf, en kun je het rideltje
opnieuw beginnen. Tijd om naar het antwoord te luisteren heb je dus
meestal niet, maar daar verwacht ik ook geen verrassingen van. Dat zal
zijn 'I'm fine, thank you'. Mischien een staaltje beleefdheid, maar
tenminste wel duidelijk. Communiceren met patienten is lastiger. Soms
spreken mensen Frans of een enkeling Engels, maar vaak ook spreekt en
verstaat men alleen een lokale taal. Het Pular of Fula of SouSou is ook
niet aan elke vertaler besteed, zodat gesprekken soms over meerdere
schijven gaan. Dan hoop je maar dat de boodschap, bijvoorbeeld
instructies voor thuis over hygiene en wondverzorging goed overkomen.
Soms houd je echter je hart vast en ben je bang voor het bekende
doorfluisterspelletje... Leren door te demonstreren is dan een
oplossing, net als vragen om de patient jouw verhaal terug te laten
vertellen. Maar als dat weer via meerdere mensen moet, wordt het een
lastig verhaal.. Dit is een van de uitdagingen waar ik dagelijks mee te
maken heb. Dan is het best moeilijk om patienten met ontslag te laten
gaan. Mensen zijn echt zeker niet dom, maar kennen de materie niet, en
communicatie luistert ook hier heel nauw.
Een andere uitdaging heb ik gisteren weer beleefd. Ik heb gisteren mijn
tweede drumles gevolgd. Ja, jullie lezen het goed! Vorige week vrijdag
ben ik met een van de andere Nederlanders en een Engelse stagiair naar
een drumworkshop geweest. Tenminste, dat dachten we. Het stond
aangekondigd als een van de activiteiten voor die avond, dus wij
verwachtten een eenmalig iets, gewoon voor de fun. Het bleek echter de
eerste avond te zijn van een serieuze cursus djembee (?) lessen. De
docent, een grote, donkere Liberiaan pakte de zaak grondig aan. In
Afrikaans Engels gaf hij eerst een half uur theorie over de djembee, en
over allerlei drumritmes. Onze eerste pogingen konden helaas nog niet
echt zijn goedkeuring wegdragen.. We moesten maar goed ons huiswerk
doen, en voortaan twee keer per week naar de lessen komen. Als het ook niet zo ontzettend hilarisch was had ik het na die ene keer mooi voor
gezien gehouden. Maar we hebben enorm veel plezier gehad, en ik
beschouw het maar als een leuke afwisseling op het leven hier. Zojuist
botste ik in de wandelgangen bijna tegen de beste man op (je loopt niet
zomaar om hem heen). Hij greep de gelegenheid direct aan om nog even de theorie van gisteravond te herhalen, en me op het hart te drukken
vooral ook zelf te oefenen.. Hij is vast besloten om ons volleerd
drummers te maken in deze paar weken.. En dat waardeer ik enorm!
Voor het slapen gaan nog een anekdote, of hoe je het noemen wil. Hier
aan boord is ook een kleine kapsalon. Vlak voor mijn vertrek ben ik in
Nederland nog snel naar de kapper geweest, maar ehh verven was nog niet nodig. Ik had gelezen dat dat ook hier aan boord zou kunnen, prima dus. Maar nu las ik laatst op de deur van de kapsalon hier, dat je voor
knippen vier weken aan boord moet zijn, en voor verven zes weken.. Nu
hoop ik maar dat ze bedoelen dat je in totaal minimaal zes weken aan
boord moet zijn, in plaats van dat ik pas over zes weken mijn kleurtje
kan bijwerken.. Anders wordt het wel heel duidelijk dat de jaren
beginnen te tellen.. Als dat overigens ook blijkt uit het feit dat ik
in mijn blogs in herhaling val, dan hoor ik het graag. Het zou ook
kunnen zijn dat het onderwerp blijkbaar zo'n indruk heeft gemaakt, dat
ik het graag opschrijf voor jullie. Ik lees mijn blogs namelijk niet terug. Achteraf zou ik altijd dingen anders hebben verwoord, perfectionistisch als ik ben. Dus lees het maar puur zoals ik het hier beleef en heb opgeschreven. En tja, misschien worden jullie ook wat vergeetachtig met de jaren?
Een volgende keer wat meer over het werk en de afdeling. Morgen een
dagdienst op de B-ward: de afdeling met de VVF-ladies; de vrouwen met
de incontinentieproblematiek. Ik ben benieuwd, heb er zin in.
Nu lekker slapen, en hopelijk niet zoals vannacht om drie uur wakker
gemaakt worden door de algemene intercom, die een beperkt aantal mensen opriep voor een noodsituatie op een van de afdelingen. Achteraf begreep ik dat er geen tijd was om alle teamleden van het Emergency Team apart op te piepen, en dus werd de hele crew, dus ook de kok en de schoonmaker, met een berichtje via de intercom gewekt. Gelukkig maakt de patient het, na inderdaad een superspoed-ingreep, nu redelijk goed. Hopelijk brengen vannacht alle patienten de nacht goed door.
Weltrusten,
Annemarie
-
17 Januari 2013 - 19:18
Diana:
Hé Marie,
Zelfs met foto!
Haha, heb je de slag al te pakken?
Blijf maar goed oefenen ;)
Enneh..je bent nog niet in herhaling gevallen hoor, dus maak je over die grijze cellen maar geen zorgen, en over die grijze haren al helemaal niet, je wordt vast steeds blonder door de zon.
Hier idd lekker koud,echt winterweer, pas nog door sneeuwstorm(natuurlijk tegenwind) na m'n late dienst naar huis mogen ploeteren, toen baalde ik wel ff maar verder is't genieten!
Jammergenoeg kunnen we hier nog niet schaatsen door te veel sneeuw op't ijs, in Friesland wel.
Nu reizen wij morgen af voor een weekje naar de Eemhof, dan zijn we al wat dichter bij Friesland, dus wie weet.. De schaatsen staan klaar.
Maar geniet jij maar van 't zwembad voor of na 't werk(of allebei), heb je dubbel en dwars verdiend.
Het begint nu toch wel een beetje te kriebelen hoor, door al die verhalen van jou...
Doen ze ook bevallingen/sectio's aan boord? Ik denk van niet.
Nou meis, werk-ze weer en tot de volgende mail!
Liefs, Diana
O ja, en ook nog de groeten van Paul, die vond je afgevallen op de foto, dus over die hips hoef je ook niet in te zitten! ;)
-
17 Januari 2013 - 19:56
Diana:
p.s.-je; Mocht iemand zin krijgen om ons huis leeg te roven, n.a.v. vorig mailtje waarin ik verklap een weekje weg te zijn; wij hebben een huis-oppasser, èn een waakkat (die is't gevaarlijkst!) dus wees gewaarschuwd.. -
17 Januari 2013 - 20:18
Lydeke:
Ha die Annemarie,
Zo, mijn bord Hollandse stamppot (heerlijk bij dit winterse weer!) is weggewerkt en nu is het tijd voor je blog. Leuk, weer zo'n enthousiast & boeiend verhaal! Wat een uitdagingen, van communiceren met patiënten tot en met trommelen. Goede week verder.
Adios! -
17 Januari 2013 - 20:47
Pa En Ma.:
Lieve Anne, net samen je blog gelezen.
Ik denk dat elke dag weer anders is.
Leuk om naar zo,n markt te gaan ?
Als je weer thuis bent ga je maar weer
hard lopen in Leiden.
Liefs van Pa en Ma. -
17 Januari 2013 - 21:03
Marga:
Ha Annemarie,
Mooie foto! Weer een extra skill die ingezet kan worden als we kringen! En wat je haar betreft: valt best mee hoor. Misschien moet je lekker local doen en het een keertje zwart verven? Het doet me trouwens goed dat je je druk maakt om zoiets triviaals als je haar. Have fun!
-
17 Januari 2013 - 21:46
Marieke:
He Annemarie!
Wat leuk om al je enthoutiaste blogs te lezen! Je ziet je daar bijna lopen... en dwalen ha ha..
Hier genieten we van de kou en sneeuw, met de slee naar school, sneeuwpoppen maken, Sophie en Bart zijn gek op de sneeuw!!
Morgen op Catechese weekend, ik hoop dat het kamphuis verwarmd is!
Geniet ervan, en sterkte met alles wat je tegenkomt.
Tot je volgende blog maar weer!
Liefs Marieke -
17 Januari 2013 - 22:33
Anja:
Ha Annemarie,
Wat een leuke verhalen schrijf je toch, en zoveel belevenissen , dat ik aan het eind bijna vergeten ben wat je allemaal hebt geschreven...ha ha toch de ouderdom
nou jebeleeft genoeg, alles behalve saai!!!!
Jij zit daar te puffen in de zon, en Nederland is in de ban vd kou en misschien een 11 stedentocht, hiervoor de deur bij mij lijkt het wel een wintersport gebiedje vol met schaatsende kinderen , warme chocomel en hollandse hits muziek...
Leuke foto, van jou zo drummend en je ziet al je talenten komen boven drijven...
Succes met alles en ik kijk al weer uit naar je vlgd blog
X Anja -
18 Januari 2013 - 12:00
Anna:
Ik verheug me, net als Marga, om straks op de kring te kunnen zingen met gitaar én djembee!!
Liefs Anna en een knuffeltje van Lukas -
18 Januari 2013 - 14:11
Tante Hennie:
hoi Annemarie,
wat een leuke foto,s. nu kunnen we zien hoe het daar bij jou aantoegaat.
is dacht dat je niet zo muzikaal was, maar dat schijnt wel mee te vallen.
wat beleef je ontzettend veel in een paar weken tijd. heb je nog geen
heimwee naar thuis? we hopen dat je nog een hele fijne tijd mag hebben.
groetjes van oom Gerrit en tante Hennie. -
18 Januari 2013 - 14:56
Mattijn Amsing:
Annemarie, Ik ben benieuwd naar de eerste jambee presentatie hier in het Diac...Zo te lezen krijgt Monica toch gelijk ;-) -
19 Januari 2013 - 12:03
Ad Bremmer:
Hoi Annemarie,
wat een ervaring joh! Leuk dat je het goed kan vinden daar. En ook leuk dat je iets kan zien van de omgeving. Een markt bezoeken, lekker op een djembee rammelen.. We lezen je berichten met belangstelling en het is inderdaad niet voor te stellen dat jij daar in de hete zon zit en wij zitten hier te winteren..veel succes daar, groet uit Tholen. -
19 Januari 2013 - 16:53
Peter & Janneke:
Gaaf!!! Ondanks die herrie op het schip ben ik toch wel een beetje jaloers! Wat een ervaring doe je op! Hihi leuk die djembeelessen, leuk om die foto te zien!!
Geniet ervan, ook al zal het ook weleens pittig zijn denk!
Groetjes van allemaal!
-
19 Januari 2013 - 22:20
Miriam:
Ha Marie!
Wat leuk! Djembe-lessen!! Heb het ff opgezocht op google en het is met één e.;)
Weet je nog dat wij, toen er absoluut nog geen sprake was van grijze haren, kraaiepootjes of de dertigers-crisis, oftewel: WE WAREN NOG ZOOOOOO JONG!!!!!!!, samen naar een kerkdienst zijn geweest in Noordwijk. Daar waren toen toch ook een stel Afrikanen met djembe aan het roffelen?
GEWELDIG!! was dat!
Hier alles goed!.
Nog bedankt voor je sms gisteren!
Wij zijn vanavond door de bittere koude naar Haarlem gegaan om eindelijk de film "Alles is familie" te gaan zien. Waren we eerst de bioscoop kwijt, die bleek al 1,5 jaar op een ander adres te zitten. Snel, snel naar de andere lokatie...Behalve het adres stond er ook een verkeerd tijdstip vermeld op internet..Hebben we nog maar een cappucino gedronken bij de kiosk van het station en huiswaarts gegaan.Over grijze hersencellen gesproken en toenemende ouderdom...en het insukkelen van een relatie. Zelfs een avondje stappen zijn we verleerd :))
Jij beleeft meer daar op die boot!
Leuk om je verslag te lezen! Ga het nog een xtje doen voordat ik mijn mandje in spring. Ook zoiets, zaterdagavond, 22:30 en ik verlang naar mijn bed. Ha ha, ik word oud!
Morgen als ik moed heb verzameld en in het zwembad spring, zal ik even denken aan het zwembad op dek 8, blakend in de zon...terwijl hier de sneeuwvlokken misschien wel weer zullen vallen..
Heel veel succes en plezier Marietje!
xxx van ons! -
19 Januari 2013 - 22:27
Miriam:
P.S. Als je terug bent, kom je gezellig hier pannenkoeken eten! Majmmie!!
Met een lekker wijntje! -
20 Januari 2013 - 09:37
Rene:
Is die man op de foto je leraar? -
20 Januari 2013 - 19:54
Janneke:
Hey An,
leuke foto! ;-))) Wij hebben hiernog een djembe staan, is nog zo goed als nieuw! haha. Die mag je hebben hoor! Neem hem wel mee naar de afdeling, leuk voor de saaie momenten in de nachtdienst!
Hier heeft het vanmiddag alweer aardig gesneeuwd, jammer, want ik wilde gaan schaatsen, maar dat kan van de week nog wel!
Fijn dat je het naar je zin hebt daar! Ik kijk uit naar je volgende blog!
groetjes janneke
-
22 Januari 2013 - 10:07
Marielle:
Leuk om je verhalen te lezen zeg. Misschien een tip voor een souveniertje. Een djembé.......het
zou jammer zijn, denk ik, als wij thuis niet kunnen horen wat je hebt geleerd.
Wij kunnnen hier schaatsen, maar de elfstedenkoorts die na twee dagen vriezen hier in Nederland
opsteekt kan weer de kast in, want volgende week komt de dooi.
Groetjes van ons allen,
Marielle -
22 Januari 2013 - 10:16
Simone:
Hey Annemarie,
Je kan dan samen met Simon gaan drummen. Basedrum, highhead niets is je straks onbekend ;-)
Wat schrijf je toch heerlijk en wat maak je veel mee.
Wij zitten hier gehuld in sneeuw heb gisteren nog sleetje gereden in de Noordwijkse duinen.
Verder alles goed hier.
Nou ik kijk weer uit naar je volgende blog!
Lieve groet,
Simone -
22 Januari 2013 - 21:57
Jessica:
Hi Annemarie,
Gisteravond hadden we bijbelkring en de kringgenoten zaten over je blogs te vertellen, dus eindelijk eens de tijd genomen om ze uitgebreid te lezen. Superleuk, je verhalen! Als je weer terug bent, kunnen we zeker een avond vullen met alles wat je meegemaakt hebt!
Neem inderdaad maar een djembe mee naar huis, dan kun je Bastiaan straks assisteren in de begeleiding van onze liedjes :-)
Hier is het elke dag door de sneeuw ploegen. Zolang het sleetje rijden met de kinderen is, vind ik het wel leuk, maar proberen te fietsen met 2 kinderen begin ik wel een beetje zat te worden :-)
Zondagavond begon de Alphadienst 20 min. later omdat de dominee vertraging had door de sneeuw. Gelukkig waren er toch nog best een aantal mensen en was het een mooie dienst!
Ik ben benieuwd naar je volgende blog. En naar hoeveel talen je straks spreekt als je terug komt :-)
Liefs,
Jessica
PS. Was de backpack nog handig? -
23 Januari 2013 - 20:02
Lenie:
Lieve Annemarie,
Hier eindelijk een bericht van mij. Wat kun je boeiend schrijvend. Het is een plezier om te lezen. Je maakt enorm veel mee en wat een indrukken. Ook fijn dat je op je vrije dagen van alles onderneemt. Ik wis niet dat je zo'n gevoel voor ritme en muziek hebt. Maar het is waarschijnlijk ook de fun om er mee bezig te zijn.
Je haar verven lijkt me niet slim, volgens mij bleekt het enorm in de zon. Doe het lekker op de laatste dag.....
Ik geniet op het moment van nieuwe meubels. Morgen naar de Jenaplaneetschool.....
Lieve Annemarie,
Ik bid dat God je nabij is in alles wat je doet.
Lenie -
23 Januari 2013 - 21:46
Martine:
Hallo Annemarie,
Ik lig helemaal in een deuk als ik je blog lees, en dan vooral het stukje over de drumleraar!
Ga zo door, geniet en blijf oefenen met de for-for.... Ha ha
Groeten Martine -
10 Februari 2013 - 12:06
Hanna De Wilde:
Hoi Annemarie,
Leuk wat van je te lezen, je zou een boek kunnen gaan schrijven als je terug bent!
Wat beleef je veel aan indrukken en gebeurtenissen denk ik... Mooi en gezegend werk!
Ontzettend veel succes voor de komende tijd en zet hem op!
Groetjes,
Hanna
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley