Wegwijs
Door: Annemarie
Blijf op de hoogte en volg Mercynurse
07 Januari 2013 | Guinea, Conakry
Allereerst veel dank voor al jullie reacties en belangstelling. Het is overweldigend gewoon. Dat doet echt goed. Hoog tijd voor een nieuwe blog om jullie nieuwsgierigheid een beetje te bevredigen ;-)
Vandaag is het maandag en is de werkweek hier weer begonnen. Was het gisteren niet echt merkbaar dat hier zo'n 350-400 bemanningsleden op een kluitje leven; vanmorgen kwamen uit allerlei hoeken en gaten mensen naar de eetzaal gestroomd. Waaronder zo'n 55 nieuwe mensen die, net als ik, afgelopen zaterdagavond hier aankwamen.
Na een voorspoedige reis naar Brussel en een prima vlucht, landden we in de avondschemering op Conakry Airport; een bescheiden luchthaven met slechts een bagageband, maar met wel genoeg douanehokjes voor de nodige formaliteiten en stempels. Daarna werden we, inmiddels in het donker, door Mercy Ships met Jeeps naar het schip vervoerd over de ' hoofdweg'. Dat we veilig aankwamen is een klein wonder; iedereen haalt iedereen in, en daarbij het is het zaak allerlei overstekende mensen en dieren te ontwijken. Als je dan in het donker ook niet op een midden op de weg stilstaande auto (pech?) botst, heb je een redelijke kans om heelhuids te arriveren. Hoewel het dus donker was, kregen we direct al een beetje een beeld van het leven hier. Het luchthaventerrein is ommuurd, en eenmaal de poort door was het letterlijk een kwestie van hutje-mutje samenleven. Geen ring van normale woningen met daarachter de arme wijken zoals ik had verwacht, maar direct de aanblik van het leven in armoede op straat...
Eenmaal op het schip (hoe krijg je 32 kilo plus twee stuks handbagage fatsoenlijk de loopplank op?) werden we overladen met informatie, en dat is nog niet opgehouden tot het moment van schrijven (maandagmiddag). Daarna m'n (onze) hut opgezocht, waar al drie longtermers helemaal gesetteld zijn. Zij zitten hier al enkele maanden, en blijven voorlopig ook nog. Ik heb het bovenste bed van een stapelbed toegewezen gekregen. Onder mij slaapt een dame van rond de 50 jaar die overdag voornamelijk bij de bank hier op het schip werkt (en 's nachts lekker snurkt). Verder deel ik de hut met twee jongere mensen die resp. onderwijzeres en OK assistent op het schip zijn.Gisteren met alle nieuwe mensen (waarvan het merendeel weliswaar al (veel) vaker geweest is), een tour over het schip gehad. Wel handig om een beetje te weten waar ik terecht gekomen ben. Ook gelijk wat bankzaken afgehandeld en wat euro's voor lokaal geld gewisseld. Ik liep er met 350.000 Guineese franken op zak de deur weer uit. 's Middags lekker vrij gehad en op het dek in de zon gezeten. Het is hier zo'n 31 graden, maar met een beetje wind heerlijk. Geen idee of dat nog kan omslaan, maar heb er maar alvast van genoten. Boven de haven cirkelt continu een handvol roofvogels. Geen idee waar dat op duidt, maar waarschijnlijk wemelt het hier aan de wal van het kleine ongedierte. 's Avonds, na het eten, een dienst bijgewoond op het schip. Dat was een feest; een heerlijke mix van Afrikaanse, Amerikaanse en Europeese muziek en aanbidding. Geweldig; uit zoveel monden en harten zingen en bidden tot dezelfde God!
Vannacht beter geslapen en vanmorgen een rondleiding voor verpleegkundigen gehad. Dat omvatte een herhaling van allerlei protocollen (zie vorige blog) tot een ontruimingsplan en een rondje over de afdelingen (4 stuks a 15-20 bedden). De muziek kwam ons al te gemoet, want een speciaal team van locals bezoekt de mensen om hen te bemoedigen en op te beuren met gebed en locale zang en muziek. De patienten reageerden er wisselend op was mijn indruk; sommigen lieten zowel ons bezoek als dat van de muzikanten gelaten over zich heen komen. Anderen toonden zich enorm blij en vielen ons om de hals en straalden van oor tot oor. Vooral de VVI ladies (dames met incontinentieproblematiek meestal na bevallingen), waren erg blij dat er aandacht en wellicht een oplossing voor hun misere is. Een nieuwe groep van hen is/wordt deze dagen opgenomen en gescreend, omdat er een chirurg net aangekomen is die deze OK's doet. De OK's die gedaan worden hangt dus vooral ook af van de aanwezigheid van bekwame chirurgen in een bepaald vakgebied. De chirurgische behandeling van aangezichtstumoren gaat na een paar weken ' kerstvakantie' ook weer van start. Morgen staat een mevrouw op het OK programma die een enorme tumor aan de rechterzijde van haar gezicht heeft. De tumor is in omvang groter dan haar hoofd. En dat bij een geschat lichaamsgewicht van zo'n 40 kg... Het was indrukwekkend om haar te zien, maar ze is vol vertrouwen op verbetering van haar situatie. Wel te hopen voor haar dat er vandaag nog B- of AB bloeddonoren onder het personeel gevonden worden, aangezien al het door de patienten te ontvangen bloed van de bemanning afkomstig is.. Vrijwillig welteverstaan.. Ik zal haar morgen zeker gaan zien als ik voor het eerst mijn blauwe pak mag aantrekken en de afdeling op mag om in de avonddienst ingewerkt te gaan worden. Ik heb stiekem al even gekeken of deze mensen met hun prachtige huidskleur een beetje te prikken zijn, maar dat zag er niet al te lastig uit. Wellicht omdat ze zo mager zijn dat de aderen zo duidelijk zichtbaar op hun huid liggen. Dat is dan weer het dubbele van hier... Straks eerst nog even langs de beauterie: een hokje waar achtergebleven spullen liggen om gebruikt te worden gedurende je verblijf op het schip. Een paar magneten zou handig zijn, om de kaartjes die ik van jullie kreeg en meegenomen heb, boven m'n bed te kunnen hangen. En vanavond, jawel, alweer een meeting om ons verder te overladen met info..
Ondertussen probeer ik mijn weg hier een beetje te vinden. Dat is op dag twee nog best lastig. Veel mensen zijn hier eerder geweest, kennen de weg en kennen elkaar van eerdere jaren. Een andere Nederlandse die hier ook voor t eerst is is verkoeververpleegkundige en heeft een heel ander rooster als ik. En aan tafel een praatje aanknopen in het Engels is toch iets lastiger dan gewoon in je moedertaal.Maar goed, vanaf morgen hoor ik bij het team van de D-ward, en zal het allemaal steeds makkelijker gaan. Ik zie best een beetje op tegen het werken met andere protocollen en in een andere taal. Maar ik zie erg uit naar de ontmoetingen met de patienten en hun familie. Het zal een volle boel zijn op de zaal. Ik heb me laten vertellen dat 15 patienten ongeveer 50 aanwezigen op een zaal betekent. Elke heeft wel een ouder/caretaker/baby of iemand anders bij zich. Veel ruimte is daar overigens niet voor, aangezien de bedden zo'n 40cm van elkaar af staan, maar onder de toch al lage bedden is gewoon nog een matrasje geschoven. Extra hygiene is dus geboden in zo'n volle toko, en mijn streven naar netheid op de kamer en rond het bed zoals in Nederland, zal ik even moeten loslaten.... We gaan het allemaal zien en meemaken.
Ik zal bij gelegenheid weer bloggen. Het internet is hier goed geregeld (er staan hier zo'n 25 computers om mij heen), maar de verbinding is erg traag. Als mijn laptop geschikt is gemaakt voor WiFi zal ik proberen wat foto's te uploaden. Voor zover je hier vrij kunt fotograferen, want ook dat is hier niet zo vanzelfsprekend..
Tot slot een mooi Bijbelwoord: I can do all things trough Him Who strengthens me...
Lieve groet,
Annemarie
-
07 Januari 2013 - 16:25
Diana Bakhuyzen:
OOO, Marie, wat spannend allemaal!
Pfft, leef helemaal met je mee, wat 'n avontuur...
Maar ook wel lastig zo, om je draai te vinden in je eentje met zoveel verschillende mensen om je heen.
Dat lijkt mij best eng en ook wat ongemakkelijk.
Jammer dat die Ned. recovery-pleeg zo'n ander rooster heeft dan jij, hoop dat je je snel een beetje thuis gaat voelen en mensen vindt waarbij je je op je gemak voelt!
Enneh.. je bent je oordoppen toch hoop ik niet vergeten? Gezien snurkende benedenbuuf.
Wijffie, sterkte met wennen daar!
Liefs, Diana.
P.s. Hier somber Hollands weer, geniet maar van je zonnetje daar! -
07 Januari 2013 - 18:32
Peter & Janneke & Kids:
O, wat leuk om te lezen zeg!
Hopen dat je snel kunt wennen! We hebben bewondering voor je hoor!
Veel werkplezier, en idd, geniet van het mooie weer daar!
Gods zegen toegewenst!
Liefs van ons allemaal -
07 Januari 2013 - 19:25
EstherP:
Ha Annemarie,
Wat leuk om te lezen hoe het met je gaat, daar in het verre Guinee! Dank je wel voor je blog. Razend nieuw allemaal, vast een tollend van alle indrukken. Maar zo te lezen wel helemaal op je plek. Veel succes met de 'echte' start - we lezen, leven en bidden mee!
Liefs,
Esther (en Herman natuurlijk ook) -
07 Januari 2013 - 21:50
Sander Rijkaart:
Hey Annemarie,
Eindelijk ben je dan daar in Guinee, je hebt er al veel over verteld afgelopen jaar, extra Engels bij gespijkerd, ook de taal Frans weer opgehaald en natuurlijk alle andere voorbereidingen getroffen. Vrije dagen regelen met je werkl enz enz! Gaaf hoor dat je deze keuze hebt gemaakt!
We zijn als broers echt trots op je!
Bij jou is het ruim 30 graden begrijp ik?? Ok, dan, hier gaat het eind van de week weer vriezen, je weet wel, dan komt er weer ijs in de sloot en kunnen we schaatsen, dat hebben ze niet in Guinee...
Wij zijn erg benieuwd naar de belevenissen die je mee gaat maken, het zullen vast mooie maar ook heftige verhalen worden denk ik...
Veel sterkte met het verblijf op het schip en met het werk dat je daar doet!
Hoe is het met Hanna Geuze? Kom je haar vaak tegen op het schip? Doe haar de groeten van ons.
Gods zegen en kracht toegewenst,
Het ga je goed,
Liefs,
Sander en Christine
P.S. Een neef van Maggy Boer kwam toevallig afgelopen vrijdag terug van het schip uit Guinee, hij was lasser/technicy op het schip. Hij is meerdere keren geweest. -
07 Januari 2013 - 23:26
Betty:
Lieve amiga!
Een heel verhaal, zo snel al! Lijkt me behoorlijk overweldigend allemaal!
Maar, inderdaad, als je eenmaal bent begonnen in je team zal het ook vast snel wennen.... Geniet maar van al die mooie (hoe triest ook...) indrukken en ontmoetingen, dit zul je nooit meer vergeten!
Mooie tekst om mee te gaan slapen en weer mee op te staan.....
Un abrazo muy fuerte, Betty -
08 Januari 2013 - 00:30
Andre, Jose & Co:
Hoi!
Wat komt er veel op je af in die paar dagen! Heftig zeg, maar wat zul je veel voor al deze mensen betekenen!! Door Hem, die je de kracht zal geven. Alles zal dubbel zijn...(zoals je schreef:makkelijk te prikken vanwege het ondergewicht)...en toch: daar en hier dienen we dezelfde God! Wat mooi dat je met zo'n dienst je werk mag beginnen.
Heel veel sterkte met het zoeken naar je eigen plek op de boot en in het team...en natuurlijk met je eerste werkdag morgen! Spannend...!
Liefs
-
08 Januari 2013 - 08:40
Miriam:
Lieve Marie
Terwijl ik vandaag een bakje doe bij Anja, beleef jij je 1e werkdag..
Wat leuk en bijzonder om je blog van gisteren te lezen. Had zo'n verhaal nog helemaal niet verwacht, maar voor alle nieuwsgierige "achterblijvers" super om zo snel al iets van je te horen!
Hier in het nieuws dat meer dan een kwart van de Nederlanders niet op vakantie gaat dit jaar.
Jij besteedt je vakantiedagen op een heel bijzondere manier! Zooooooo trots op je!!!!
Sluit me bij Diana aan: geniet van het zonnetje , want hier is het grijs en grauw.En ik hoop ook dat je goed slaapt met die snurkende dame onder je en snel leuk contact krijgt met je collega's!
Heel veel sterkte en succes, denk aan je!!!!
Dikke knuffel!
Miriam -
08 Januari 2013 - 19:44
Marrie V D Linde:
wat een verhaal alsof je al een week weg bent.
Mooi om te lezen ,maar voor jou werkelijkheid,
Veel zal je daar meemaken ,we bidden voor je
Ga met God en wees een zegen!
groeten van Oom Adriaan en Tante Marrie -
09 Januari 2013 - 08:58
Lydeke:
Lieve Annemarie,
Gaaf, zo'n lang verhaal vol belevenissen! Fijn dat je heelhuids bent aangekomen op het schip. Wat een bijzondere wereld waarin je bent terechtgekomen. Heel boeiend om te lezen. En wat mooi dat je je voor deze mensen mag gaan inzetten de komende tijd. We leven/bidden met je mee!
Adios,
Lydeke -
26 Januari 2013 - 19:57
Joyce:
hoi annemarie
heb van lonneke je waar ben je nu adres gekregen en ben vandaag pas begonnen met lezen. loop een beetje achter maar ga het inhalen.
ik wens je een hele goede d fijne tijd toe. ik hoop dat je met een voldaan en goed gevoel je " missie" volbrengt.
lieve groet joyce en een kus van mijn ventje scott.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley